എന്നും എന്റെ കൂടെ നിഴലായി ചലിച്ചത് എന്റെ പുസ്തകങ്ങളും തൂലികയും ആയിരുന്നു. എന്നും ഞാന്‍ എന്റെ സ്വപ്നങ്ങളും നൊമ്പരങ്ങളും പങ്കു വെച്ചതും അവയോടായിരുന്നു…ഇന്ന് താളുകള്‍ വെബ്‌ പേജുകള്‍ക്കും തൂലിക കീ ബോര്‍ഡിനും വഴിമാറിയപ്പോള്‍ എന്നെപ്പോലെയുള്ളവര് കണ്ണീരൊഴുക്കി… പക്ഷേ കാലത്തിനൊത്ത് സഞ്ചരിക്കുക എന്നതാണല്ലോ അഭികാമ്യം…. ഒടുവില്‍ ഞാനും… എന്റെ മയില്‍പ്പീലിതുണ്ടുകള്‍ കാത്തുവെക്കാനുള്ള ഒരിടവും തേടി… മഞ്ചാടിമണികളും പല്ലാങ്കുഴിയും കുപ്പിവളപ്പൊട്ടുകളും കിനാവിന്റെ സുഗന്ധമാര്‍ന്ന കൈതയോലയും അടങ്ങിയ ആ പഴയ കുടുക്കയും കൊണ്ട് ഒടുവില്‍ ഞാനും ….
